Hættuspil

Undanfarið heyrir maður oftar og oftar fréttir af því að ökumenn, einkum ungir ökumenn, reyni að stinga lögregluna af og sinni ekki stöðvunarmerkjum þeirra.  Af þess hlýst gjarna ofsaakstur þar sem lífi og limum þeirra sem á leið ökumanna sem og lögreglunnar verða er stefnt í stórhættu.  Það var því ekki spurning um hvort heldur hvenær að því kæmi að banaslys hlytist af. 

Ég get persónulega ekki skilið hvað mönnum gengur til með því að ætla að stinga lögregluna af.  Hvort sem menn eru á mótorhjólum eða bifreiðum.  Hvert ætla þeir sem þetta reyna að komast ?  Hefur einhverjum virkilega tekist að stinga af og láta sig hverfa ?  Ég held varla.  Við búum í litlu landi og þar að auki á eyju.  Menn hljóta að nást fyrr en síðar. 

Hitt er svo annað mál að þegar sektir voru hækkaðar þá sýnist mér að löggjafinn hafi farið offari í þeim hækkunum.   Sektir fyrir að fara allt að 20 km upp fyrir hámarkshraða eru alltof háar.  Og það byrja að sekta strax þegar farið er 5-6 km yfir hámarkshraða í stað í kringum 10 km áður er ekki til þess fallið að ná í ökuníðinga heldur er verið að pirra hinn almenna vegfaranda.

Lögreglan verður að gæta þess að ekki skapist auka hætta fyrir aðra vegfarendur þegar ákveðið er að veita ökutæki eftirför.  Háskaakstur um götur bæja og borga með lögregluna á hælunum getur hæglega skapað enn meiri ofsaakstur með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.   Það hefur því verið rökrétt hjá lögreglumönnunum á suðurlandi að hætta beinni eftirför.  Það dugði þó ekki til í þessu tilfelli að bjarga mannslífi.

Um leið og ég votta aðstandendum samúð mína þá vona ég að aðstandendur þess látna samþykki að þetta slys sé notað sem dæmi um hvaða afleiðingar það getur haft að sinni ekki stöðvunarmerkjum lögreglu.   Stundum þarf alvarlega atburði til þess að fólk opni augun.  Ég vona að ungir ökumenn sem og allir aðrir ökumenn hugsi sig vandlega um áður en menn reyna ofsaakstur til að sleppa við sektir.  Því þó hraðasektir séu háar þá er lífið meira virði.

Banaslys á Laugarvatnsvegi